Sen ve Sen -12-

Gözlerin henüz doðmamýþ dünyama
ve ben müptelayým güneþin batýþýný izlemeye
alýþýðým kara kýþa, sonbahara, zemheriye

Sakalýma kýraðý düþmüþ
ciðerlerim sigaranýn
gözlerim kimsesizliðin pençesinde
gece dualar ediyorum yaþlý gözlerle
gündüz isyan halindeyim sinkaflý sözlerle
þiirler derdest edip
defterler yakýyorum
ayazýn tam ortasýndayým
sobada yanan þiirlerimi izliyorum…

Gözlerin henüz doðmamýþ dünyama

Bir aralýk bir cemre düþüyor ayaz geceme
aylardan nisan, günlerden þubat
saat kasýmýn onu, mevsim eylülün sonu
gözlerin deðil, sözlerin doðuyor dünyama
tam da fatiha’yý okumak üzereyim ruhuma
lahdimi kazýdýðým þiir henüz elimde
daha çok sýcak
henüz ölmüþ sayýlmam
ölmek için bile çok geç artýk
hem yarýn ölürüm, daha vakit çok
bugün yaþama dair küçük umutlar var sandýðýmda.

Dýþarý çýktým sonra, çoook yýllar sonra
güneþi izledim gözlüksüz gözlerle
sükûtunu dinledim kâinatýn
kadim bir din gibi
yakama yapýþan yalnýzlýðý silkeledim
bir türkü söyledim sonra aþka dair
bir ayetin sýcaklýðý sardý tenimi azar azar
"Üzülme" diye baþlýyordu ayet, üzülme
gerisi hatýrýmda deðil
oysa gözlerin;
henüz daha doðmamýþtý dünyama...

Yer yerinden oynadý sonra
elveda sözün dinamit gibi kulaklarýmda
nevado del ruiz patladý yeniden
yýðýlýp kaldým küllerin arasýnda
sensizliðin orta yerinde
cehennemde bir baþýma
Lut’a söyleyin, sakýn dönüp bakmasýn
söyleyin Nuh’a, bir an önce demir alsýn
Bu tufan;
ayýrmaz inanan inanmayan...

Sensizliðin an öncesi...

Gözlerin doðdu sonra dünyama
irislerinde bahar müjdesi þiirlerle
beyit beyit geçti yüreðimden
kafiye kafiye dizildi ruhuma
görüp gözeten, koruyup kollayanýn lütfuyla
miraç etti aþkýný ömrüme
"O ki; insaný sevgiden yarattý"

Namazsýz þafaðý kovalayan gözlerim
kör olmaya yakýnken dirildi ellerinde
vakit, zemheriden miras bir bahar artýk
güneþi, ayý, çiçeði ve gökkuþaðýyla...

Gözlerin;
Gözlerin doðmuþtu dünyama
ve ben;
o gün bugün hâlâ güneþi gözlerinde izliyorum...

Sosyal Medyada Paylaşın: