Kalbimi, yapboz gibi kýrýp, dökmeyecektin,
Ben ne bir Mevlâna’yým ne Hazreti Ýsa’yým.
Hasýmca mala mülke öyle çökmeyecektin,
Ben ne bir Mevlâna’yým ne Hazreti Ýsa’yým.
Sözlerinin ardýnda madem durmayacaksýn,
Paspas mý haysiyetin yere sermeyeceksin,
Yaþadýkça yüzümü; tekrar, görmeyeceksin,
Ben ne bir Mevlâna’yým ne HazretiÝsa’yým.
Unutma, hiç bir zaman ne siler, affederim,
Daha aza rýzam yok, ne daha çok isterim,
Hesaplaþmak istersen, diyete diyet derim,
Ben ne bir Mevlâna’yým ne Hazreti Ýsa’yým.
Yarama merhem olmaz, mazeretin uzunu,
Yaptýðým kâr bilirsən, bozan çýkar pozunu,
Kaçýrdýkça, borçlandýn kantarýn, topuzunu,
Ben ne bir Mevlâna’yým ne Hazreti Ýsa’yým.
Sanýyorsun dünyada bir seninki can, tendir,
Hepimizin bedeni kan, kas, kemik, ettendir,
Ýntikam hiç istemem, ödeþmek adettendir,
Ben ne bir Mevlâna’yým ne Hazreti Ýsa’yým.
Özcan ÝÞLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.