Aþk bir sýrdýr
Neva kelâmýnda
gecenin
karanlýðýn algýsýyla birleþeceðim
varlýðým karanlýk bir ayettir
uzun bir caddedir asmalý kederim
Aþk bu
saksýda gül deðilim
gönül makâmýna geldim
Adým Revþan
sana güneþi doðursaydým
aydan, yýldýzlardan
nefesin kýyýsýndan öperdim
Revþaným
yalnýzlýðýna düþmüþ geceye
sus astýðýn kirpiklerinden
özlemleþirdi gözlerim
nefesine.
Daðlara kar yaðmýþ, dallar kýrýlmýþ
Ne kadar amma gözler.
hayât y/amaçsýzdýr zamana
denklemsiz
o yüzden çiçekler korur
güneþ yüzü görmeden
geceye aþk hikâye
Adým Revþan/dý
Vurdular kanadýmdan
hani diyorum
bir tepenin en uç kenarýndan
baðýra, baðýra baðýrsam..!
sonra dökülse derin boþluða
yaramdan akan elem kanlar
ölmez mi karanlýk
dünya göðsümde sayrýlýk
Durun!
yalnýzlýðýmýn perdesini aralamayýn
orda aðlayan küçük bir kýz çocuðu var.
tutmayýn elinden
ayaklarý sakat
yüreði serçe kadar.
Gizem Ýlker
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.