Güneþ doðacak/ken kimsesizliðe
Gözden akýyor yaþlar aðrý içinde
Yaralarýma damlýyor tuzlu suyu
Ruhumdan hüzün incileri dökülür
Susulmuþ açelya çiçekleri fecrine
Sana gelmek tel örgülü duvarlar
Sarýlýyor parmak uçlarýma aðrýlý
Gelmek kolay s/anýlýr sevgili
Güz yapraklarý dökülür ayak ucuma
Hayat çelmeli ömrün sabahlarýna.
Labirent güzergâhý sevda yolu
Kaybolursam karanlýk sokaklarda
Düþer çocukluðum tahterevalliden
Bak yara almýþ dizlerim þimdiden
Sobelenmiþ gözlerim yýkýmlý duvarlara.
Ah sevgili sevgim
Taþ deðirmenlerde hayât eli öðütülür
Sevmiþlik hüzün yumruðu kalp duvarýna
Vurur tüm insaniyetimin gelmiþliðine
Gel gör ki el ayaklarým kötürüm maviye
Cennet kapýsýnda ruhum sekerat içinde.
Olurya hayât bu
Belki kesiþir ellerimiz bir ezân vakti
Sen yinede sev bahar rüzgârlarý
Sevgi tomurcuðu ile sar doðacak yarýný
Bir kuþluk vakti gelirim yüreðin pervazýna
Asýlýrým yüzün keder-i çizgilerinden
Çocuk yüreðimden öperim acýlarýný
Sen yine bilme sevgili
Gece kurþun yaðdýrýr üstüme
Vurulurum hasret kapýsýndan
Gizem
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.