Gecenin bu saatinde, Sevmek gelir aklýma. Nevbahar olur,duygular. Hazan olup, Yaprak dökmez baðým ozaman. Yarýnki gün baþlamýþtýr artýr. Saat sýfýr onbeþ. Kim bilir? Belki Nisan yaðmurlarýnýn, Cama vuruþuyla uyanýrým. Hangi ümitleri taþýr. Yaþatýr bana, bilemem. Gökyüzünde ay, gülümsüyor bize. Gecenin bu saatin de, Düþtün yine aklýma. Kor gibi yanan, çöl gibi kuruyan, Buz gibi eriyen yüreðime Kalburdan dökülen, su tanesi gibisin. Gecenin bu saatin de. Sevmek gelir aklýma. Ýstediðim zaman, sevemem ki, Öpemem, koklayamam ki! Dokunamam, hissedemem ki seni yasaktýr. Gecenin bu saatin de, Sevmek gelir aklýma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ünzile Yamak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.