öylece geçip gittik sorma elleri kalem kýlýç gözleri kapkara saclarýndan þiirler dökülen bir çocuktu ne güzel sustu bir akþamdý karanlýktý aðustos böcekleri aksam sefalarý dinlerdi nazýma tutulur okurdu her aklýna geldiðinde
tütünü düþmez yüreði yanardý asýlýr gökyüzü asýlýr bedrettin yaðmurlar baslardý öylece geçip gittik suçsuz bir sonbahardý arkandan aðlardý ranzalar bakar sarý ýsýk bakar ayva aðaçlarý bakardý
yanardý ak kuzularýn analarý yaðmur yaðardý küfür gibi yaðardý dinlerdi en dirisi insanlýðýmýzýn en rezil haliyle yuvarlanýp kiremit tozlarý gibi daðýlarak böylece geçip gittik
yanarak can vere vere sevemeden göremeden baharlarýný asýldýk yaðmurlu bir gündü yaðmur yaðýyordu küfür gibi yaðýyordu henüz dillenmiþ taze bir yaprak gibi sallanýyordu böylece çekip gittik