bu yokluk bu ziyan bu çürümüþ ceviz kabuðu dünya ve içerimiz pencerelerden kara saplý baþlar gibi sallanýr ki uýzakdasýn sen damarlarýmda özgürlük þarkýlarý kadar eylülde martýlar kadar gökyüzüm sahil boyu ölmüþ hüzünlerim gibi felaketimsin yani durmuþ bütün trenler sanki tüm seferleri kaçýrmýþýz beraber iþte bu saatler sallanýr tüm kuþlarý umudun sallanýr avluda çatýlmýþ direkler iþte böylece ölürüz sevgilim belki habersiz belki bir daha ayný çamurlu sulara batmadan ayaklarýmýz belki yüzünde bambaþka öpüþmeler olur yada alnýn çatlamýþ olur kederden iþte bu kadar ölürüz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turaçç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.