Hayat yýllarýmý, umutlarýmý Çizgi romanlarýmý çaldý Çok þey vardý yaþayamadýðým Bir yüreðimin derinliklerinde Bir de þiirlerimde kaldý
Çocukken sokaðýmýza gelen pamuk þekerci Seni gördüðümde para istemek için koþtuðum babam Yok, artýk bu dünyada Biliyor musun bir vakit, cývýl cývýl çocuklarýn Koþtuðu o yollarda Hiç kimse kalmadý
Maziden bir izi Þimdi gelsen de bulamazsýn bizi pamuk þekerci Ben bile kýrk yýlýn baþý Ýndiðimde eski sokaðýma Bir garip özlem, bir acý saplanýr baðrýma
Bizi mutlu eden küçücük þeyler Cebimdeki bozuk para Sen o pedalý çevirirken beklediðim sýra Pembe boyalý þekerin kokusu Yanaklarýna þeker yapýþmýþ çocuklar Biliyor musun? Hepsini alýp götürdü yýllar
Belki sen de artýk yoksun hayatta pamuk þekerci Ne çok þey gitti avuçlarýmýzdan kaya kaya Dilimde, damaðýmda kalmýþ o pamuk þekerinin tadý Sol yanýmdaki þu sýzý, bu özlem var ya Yeter belki þu dünyanýn yalan olduðunu anlatmaya…
Gürsel ÝLERÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürsel İLERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.