Deniz fenerinin gölgesinde Taþ plaðýn hüzünlü sesi duyuluyor, Kýyýya vuran her dalgadan sonra Gözyaþým hasretle seni kucaklýyor. Utanarak ellerim birleþiyor ellerinle Ve martýlarýn eþsiz namesi yankýlanýyor Karþýlýklý oturduðum yalnýzlýkla Tokuþturduðum kadehlerin sesinde. Masada bir sen eksiksin, Sandalyen, sevdiðin çiçekler Bizim þarkýmýz, hepsi tamam. Hatta týraþ bile oldum. Ay ýþýðý masamýzýn üzerinde, Biliyorum yine kýzacaksýn Biraz içtim inceden inceye. Ama baþka türlü aðlayamazdým ki Yaþamýn kör olmuþ gözleri önünde… Unutmam, unutamam Gelen hayalin de olsa gecelerime Geçmiþe saygýmdan deðil Anýlarýn ölümsüzlüðündendir Büyüyerek yaþamasý sevgimin Aldýðým her nefesin içinde…
ÝBRAHÝM ÞENTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahimsenturk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.