ALARM...

Bir lanetse efkârý dünün
Hazin bir sonsa bu masalda yaþanan
Bir masal olduðum ne denli doðru ki?
Zaten nerem doðru be, azizim?
Eðri büðrü bir yükü bile düze çýkarmak iken amacým
Düz yolda düþen tek insan belki de benim.

Yüz görümüdür acýlarým.
Ya yüz ölçümü ne ki ölümün?
Öykündüðüm bu ya da þu öykü
Bense yaþýmla feragat ettim zamandan
Zamanýn çok ötesinde bir þahinim belki
Ya da dünde kalan göçebe ruhum ve mavili kazaðým
Ah, çok mu manidar buldunuz yüreðime geçirdiðimi?
Altý üstü kazak kollarý sökük
Altý üstü masal baþý kayýp
Altý üstü acý ve aþk
Adabýyla yaþayýp da sevdi mi insan.

Muhalif bir kuþum ben rüzgâra
Rüzgârsýz akþamlarda nefesim kesilir benim
Aslýnda itiraf ediyorum ki;
Rüzgârýn ta kendisiyim
Fazlasýyla daðýnýk ve savruk
Yeri göðe katmýþ metruk
Bir kuþum iþte rüzgârla oynaþan kanatlarým
Lades dediðim her yatsý vakti
Lafügüzaf mý yoksa yüreðin bitimsiz hevesi, telaþý?

Hüznümle muhalif…
En çok coþkumla…
Sönmeyen bir yangýndan mustarip yiðit
Bir itfaiye eriyim belki
Her yangýnda galip
Gel gör ki sönmedi gitti yüreðin lavý
Susmak bilmedi laternanýn çatlak sesi.

Haznemdeki hazine
Hazine sandýðýmda saklý sanmadýðým ne ise
Sakarým ve telaþlý
Bir masalsa hayatýn takýlý radarý
Elbet, metruk evlerden firar etti hayallerim
Göçebe ruhumla ses etmeden sevip yazdýðým
Okuyacaðým bir martaval da deðil asla içimdeki t/aþkýn.

Sönmek bilmedi hem yüreðin bitimsiz maruzatý
Bir kelamsa arýndýðým
Bir kaderse sýrtlandýðým
Ýmha edemediðim bir bomba
Kendime kurulu alarmým
Alý al moru mor gölgelerden firarým
Alkýþlayýn beni uðurlarken son yolculuðuma
Ýlkini dahi tamamlayamadým ama
Sondan bir önceki duraðým…

Elbet yazmadan duramadýðým masallar
Aþkýn alyuvarýnda gezinen özlem yüklü satýrlar
Alným ak ve konan o deliþmen rüzgâr
Kovamadýðým kadar kapýdan
Düþmedi gitti yakamdan firar
Ettiðim kadar mutluyum kendimden
Kendime yolculuksa inkâr edemediðim kadar
Mutluluða kurulmuþ sessiz bir alarm…



Sosyal Medyada Paylaşın: