süphenin kucaðýna düþüp, bitirince sevgiyi ; ne terleyecek kadar sýcaktýr gün ve ne de üþüyecek kadar soðuk. Ne tutunacak kadar yakýn bir el, ne yaslanacak bir omuz ve ne de sohbete yakýn bir ses. Yalnýzca susmalar, görmezden gelmeler. Es geçilen ezberlemiþ sýradan günler.. Gittikçe ben’lik, bir hayýflanma anýnda, silik bir ömrün hiçliðe teslim ettiði günler, aylar, yýllar, ...sýradan bir ömür... Hep; sevgiye, sevgiliye dair ne varsa aklýndan geçirip, mutlu olmayý hayal ederken; kaderim deyip uzak oluþun, uzak duruþun umutsuzluðunda, mutsuzluða þapka çýkarýp,
"Olamamak"
"BEN"imsin! Sen kimsin ?
B.subaþi Tanýmsýz Sosyal Medyada Paylaşın:
BİLGİN SUBAŞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.