HER ŞAİRİN YALNIZLIĞI KENDİNE

Her þairin yalnýzlýðý kendine, bayým
Her yalnýzlýðýn da hicvidir hicreti aþkýn
Gönülde kordan sopalar sözcükleri kovaladýðýn.
Hünkârýdýr aþk duygularýn
Nazenin sýfatlara banarsýn önce karanlýðý
Aydýnlýk bildiðinse yazdýðýnda saklýdýr
Yazmadýðýn kadar sefil ve yaralýsýn.

Yaralarýma yaranamadýðým nasýl da aþikâr, bayým
Aþka tevazu yakýþmaz hem
Nemlidir gözleri özlemin
Öznesine hicap ettiðin bir masaldýr aþk
Þairin demlendiði ýssýzlýða rücu eden bir martaval
Iskaladýðýnsa illa ki mutluluk, bayým
Ne de olsa mutlu aþk yoktur.

Küfesinde saklýdýr düþlerin acýlar
Ýçini açamadýðýn kadar da acýr canýn
Candan ötesi ise canan
Yandýðýn ne ki sevmedikten sonra?
Sonrasýzlýða mahkûmum bayým
Sondan baþa saydýðým her sayý her hece
Kekelediðim bir düþ gibi gerçeðin ak teni
Rabbine sadýk bir kulsun madem
Daha çok canýn yanmalý ki anacaksýn aþký
Yanýk sesiyle
Özlemin
Özlettiðin ne ki özlediðinin yanýnda?
Özlerken yalnýzsýn hem
Zaten yanýnda olsaydý sevdiðin özlem denmezdi sevilene.

Sevindiðin her þiir vakti
Sýrf o okusun diye yazdýðýn…
Uykularýnýn kaçtýðý gecelerin ýrký
Vahþi bir sevdadýr gecenin þiddetine uðrayan
Sarsýldýðýn kaç ölçekli bir depremdir söyle, bayým?
Söylemediðin kadar da yakýnýmdasýn
Yakýn bildiðim o uzaklýk
Fersah fersah kaçmýþken aþktan
Tutulmuþluðum ne ki ölüme sevmedikten sonra?



Sosyal Medyada Paylaşın: