Şiirim Cennetleşir

Kýyametin baðýný kopardýðý
Elini sallayarak
Kirpiklerinin arasýndan günüm battý

Eteðinde üþüdüðüm
Þehrimin üzerine
Aydýnlýðýnýn gölgesi bile düþmüyor

Korkunç karanlýðý üstüme çekiyorum

Beyaz þiir bilmeyen yarasalar
Tutturunca esmer bir ninni
Kandilsiz uykum
Düþe kalka koyuluyor uzun bir yola

Çenesi titreyerek içimden geçen
Önü kesilen nehirler þiþip göl oluyor
Karadeniz’in içi kabul etmiyor hüznümü

Can havliyle
Elime tespih ettiðim tebessümlerinin
Ýpini koparýyorum
Gök yüzüme saçýyorum bir çeki yýldýzlarý

Gönlümün çatýsýnda
Kiremit rengi umutlarým kýrýk

Otuz üç iri cüsseli yýldýzýn
Ýçeri sýzan
Saðanak loþluðunun altýna
Bakýr leðen koydum

Katranýmýn göz göz yarasýna sürmek için
Kaynatýp pekmezini yapýyorum
Þiþe þiþe beyaz ýþýðýnýn

Bakmayýn siz
Zifiri þiirimin bu haline
Cehennemin kýrmýzýsýna meyil ettiðine

Birazdan
Mahþerde
Gülen yüzünün þafaðýndan
Ela gözleri sökünce

Þehrim aydýnlanýr
Dizelerin önündeki saksýlar þenlenir
Sardunyalý þiirim cennetleþir

Birazdan karþýlaþýnca
Sosyal Medyada Paylaşın: