Özlemek Yakamozların Ağıt Yakmasıdır

Ufuktan
Bornozsuz çýkan sarýþýn güneþ
Islak saçlarýný tararken
Utanýr sahile bakarým

Þekeri düþmüþ düþüncelerimin
Kayalýklarýna çarpar
Ela gözlerinin bal köpüðü

Limandan giden bir geminin ardýna düþer
Ýçimdeki yelkenli duygular
Soluk soluða üfler onlara umutlarým

Gözlerinden damla damla yitik sevdalar akan
Üzgün bir martý
Telgrafýn tellerinden uçup konar dizime
Dertleþtikçe
Dalar dalar çýkar akdenize

Gagasýna dizilen inci sözlerini
Naftalinleyip
Kulaðýmýn sandýðýna saklarým

Özlemek zor
Özlemek geminin demir almasýdýr
Özlemek geride kalanýn
Duygularýný korsanlarýn istila etmesidir
Özlemek bütün keþkelerin boðulmasýdýr
Özlemek yakamozlarýn aðýt yakmasýdýr

Derken
Deniz fenerinin camýndan içeri tükürür ay
Loþ kýyýlarda eflatun arzular
Sehere kadar yüzmeyi beklerken

Son sigaramýn pamuðundan elim yanar

Anlarým ki yine
Yosun kokan sahildeki bankýn sýrtýnda
Bir paket cigara içimi
Seni götüren gemiye kement atmýþým
Sosyal Medyada Paylaşın: