UÇURTMANIN KUYRUĞU...
Bir kehanetin habercisi yýlký atlarý
Bir düþ’ ün közünde saklý sýrlar
Ölü mevsimin son hediyesi
Vedaya namzet içime doðan hisler.
Ölü bir ýrktýr yalnýzlýðým
Gemici feneri belki de baþýmý yasladýðým
Yankýsý duyulmaz da iç sesimin
Kalemi elime alýp da eðer yazmasam.
Hüznümle muhalif
Aþkýmla kendime rakip
Göreceli bir ihanet belki de benimki
Tasasý saklý sinir uçlarýnda rüyalarýn
Sefil varlýðýmla tokalaþtýðým uçurtmalarýn kuyruðundan
S/üzülen rüzgâr gibi
Devindiðim þu lahitte saklý bir sýr gibi
Gizimle salýndýðým hayat gibi
Özrüme vakýf ve sadýk bir taþ gibi olmadýðýma dair
Tüm ipuçlarýný da serdim önüne hayatýn.
Yakamozlarýn çaðrýsýnda sakýndým da gözümden:
Elbet aþký
Elbet hakikati
Kazýdým yüreðime
Kaybolduðum bir ömür ne ki?
Saðanaðýna tutulduðum umut ötesi yol yok hem önümde.
Sarmalýnda inancýn
Söðüt dallarýna sýðýndýðým
Belki bir kuþum belki bir yýldýz
Pervasýz
Ve sabýrsýz
Ve inkârsýz
Çaðýrdýðým derinden
Çelimsiz sözcüklere baðlanýp da
Ayyuka çýkan iç sesime misafir
Yatýya gelen umut gibi aþk gibi
Sevdikçe de sevesi gelir hem insanýn.
Savruldukça bir ileri bir geri
Semiren hüzün ve yükün
Aþka sadýk fýtratýn tek tesellisi
Özleme dair binlerce cümle kurabilirim
En çok da içimde saklý o hazine
Yerli yersiz kendimi vurabilirim
Yerden yere
Gözümden akan yaþýn
Baþýmý yasladýðým daðýn.
Hangi acýnýn zümresi ise iç sesim
Layýðýyla sevmedikten sonra yaþamak ne ki?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.