ZEHİRLİ ELMA

ZEHÝRLÝ ELMA

Yüreðinde yaralý bir kýrlangýç sýzýsý
Musluðundan em deðil agu akar gurbetin
Ne suyla ne sabunla gitmez alýn yazýsý
Küllenmez kor ateþi, odu yakar gurbetin

Ayrýlýðýn hançeri bir ok gibi saplanýr
Hasret yüklü yaðmurlar kirpiðinde toplanýr
Kabus böler düþünü uykulardan zýplanýr
Gün aþanda göðüne hüzün çöker gurbetin

Bayram gelir gurbette efkâr düþer özüne
Yalnýzlýk gözyaþlarý hücum eder gözüne
Anam dersin iç çekip sarýlarak kýzýna
Caddeleri sokaðý zakkum kokar gurbetin

Gözleri çakmak çakmak, bakýþlarý sislidir
Cezbeder uzaklardan boyalý ve süslüdür
Çelmesine takýlan hüzünlüdür yaslýdýr
Dört mevsim aðaçlarý yaprak döker gurbetin

Uçamazsýn sýlaya kolun kanadýn kýrýk
Boðazýna dizilip düðümlenir hýçkýrýk
Kabuk baðlar zamanla kanayan bu ayrýlýk
Sillesi kurþun gibi vurup yýkar gurbetin

Gurbet ele düþersin ekmeðinin peþinden
Bir gün vuslat hayali eksik olmaz düþünden
Gizlersin gözyaþýný çocuðundan, eþinden
Yollarý hep yokuþa sürüp çýkar gurbetin

Göçmen kuþlar semada katar katar uçarken
Memleket özlemiyle uykularýn kaçarken
Bahar gelip daðlarda çiðdem çiçek açarken
Hasret yükü belini kýrýp büker gurbetin

Nurgül’üm der gurbette neler geldi baþýma
Çileyi katýk ettim kuru yavan aþýma
Hicran öyle acý ki rastlamadým eþine
Ýçi zehirli elma dýþý þeker gurbetin.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: