Gece tüm sessizliðine büründüðü anda Ýblisler sokakta fýrsat kolluyor be usta Yüreðimi, ruhumu hüzün kaplýyor acýmasýzca Anýlar geçici heveslere tutsak oluyor Buram buram hasret kokuyor bu þehir Aklýmdan çýkýyor unutmak istediklerim Adeta yangýn yeri þimdi yüreðim be usta
Kolay deðil bu devirde hayatý kucaklamak Yaþanmýþlar yaþanacaklar deyip düþünürken Kayboluyorum ruhumun derinliklerinde Bana bu hayatý yanlýþ anlattýlar be usta Doðru oldum, dürüst oldum suç saydýlar Bu kaçýncý veda usta, anlatsana Kaç gece eskittim o acý hatýralarý uðruna Aldanýrsan çaðdaþ oluyorsun be usta Söylermisin usta, aydýnlýk varmý yarýnlarda Ruhum tutsak, esir kaldý aþk mahzeninde Yetmez mi bunca gözyaþý, bunca hüzün be usta
Artýk kelimeler yetmiyor Hayatýn deðiþken hallerine be usta Ýki yûzlü insanlarý gördükçe Sabýr düþüyor yaralý gönlüme Teselli deðil þarkýlar, hüzün veriyor Gözlerimde büyük bir deryalar olur be usta Ýçime akar,sevdam boðulur, aðlayamam.. Avuttum, unuttum sandým Kandýrdým kendimi be usta Sahte bakýþlarý görünce, gerçekler yalan geldi Kendime küstüm hayata küstüm be usta 🐋🐋🐋🐋 Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.