Sýmsýký tutundu umutlarým Yaðan yaðmurda, tufanda, bulutlara Sildi süpürdü, rûzgar aldý götürdü Bilmediðim þehirlere, bozkýrlara Çocuk yaþta ayrýlmak zorunda kaldým Bir nebze avutmaktý kendimi Ýyi kadýndý, has kadýndý annem Annemin koltuðu altýnda Gün batýmýný seyretmetmeyi özledim Deli divane olduðum köyümü özledim Dalgalarýný seyretmesini özledim karadenizin Üzerime geliþini azgýn, azgýn Orman kokusunu Karlýbuz limonatasýný çarþambanýn Kötü olanlarý unuttum iyi olan ne varsa ezberimde Yokluk içinde geçti çocukluðum Oysa hedefim okumaktý Anamý genç yaþta kaybettim Ýçimde vardý az umut Oda annemle kül oldu savruldu Ýyi bir anne, iyi bir arkadaþtý annem Köyüme ahçý, terzi, sýhýyesiydi Halen dinmedi içimdeki hasreti Kimse dolduramaz bendeki yerini 🐋🐋🐋🐋
Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.