gözlerinin ferinde çýrpýnan can sýkýntýsýna bir kibrit çak boþ izdihamlar aydýnlansýn her yüze düþen sonbahar yapraðý yýllarýn sarnýcýnda keþkeler kök salmýþ doðumumuz topraðý öper elbet ölümümüz de..
bilirim kimi vakit rüzgar dövünür güneþ yürür ay gecede yýkanýr ve insanoðlu her birine alýþýr..
öylesine söylenmiþ yangýnlý þiirler var mýdýr? sevdiciðine zararý dokunmasýn diye kül edilen mýsralar..
hayalimin baþrol oyuncusu film bitmeden gitmiþ en sevdiðim kalp odam boþ yüreðimin kökü koparýlmýþ kaçsam ama nereye artýk ne aitim bir yere ne sahip..
her sala da kaybolur bir gelecek yeri doldurulamaz boþluk taþ olasý gelir ateþin düþtüðü ciðer yahut duvar olup sessizliðe bürünmek ister..
çamurlu söylentilere kulak kabartýr ölümü izleyip ondan uzak olduðunu sananlar..
kafataslarýnýn arasýnda saniyede geçen milyonlarca harf meydan okur sürgün edilmiþliðine belki de belki de onlar haklýdýr taþ olan ciðer sus kesilen duvarlar deðil..
gözümün daldýðý yerde galiba ben ölümü gömdüm..
Sosyal Medyada Paylaşın:
avamperest Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.