yaðmur yaðýyordu kesik kesik yalnýzlýðýmý sindiremeden baþýboþ kalmýþ kedilerin sahiplendiði sokak aralarýnda buldum kendimi rutubetli duvarlardan mý kaçmýþtým o duvarlara hapsettiðim küf kokulu insanlardan mý bilemedim kimsesiz üzüntülerim sürüklenen suskunluklarýmla hayatýn içinde çýrýlçýplak var olmak mý dedi biri alay konusuydum artýk þizofren kiþiliðimle benim korkularým üzüntülerim sevinçlerim özlemlerim sizin hayat diye adlandýrdýðýnýz özet kelimeden ibaret lekelenen o katýksýz mavide konuk olabildiðim tek yer mütevazi güneþin kollarý unutamadan unutmak insanlýðý bir dünya meczubuyum iddiasýz mülteci kendinden baþka gidecek yeri olmayan ruh!
Sosyal Medyada Paylaşın:
avamperest Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.