Zannettiklerimmiþ meðer yitip gidenler. Yanýlmazdým oysa. Mecburi istikametlerden yürümek zorundalýðý var artýk. Elim yanlýþ avuçlarýn içinde terlerken, sol yaným uyuþuyor sürekli. Caným sadece deniz çekiyor. Ve hep ayný yerlerden geçmek istiyorum. Ama her þey o kadar uzakta kalmýþ ki.. Hayat koþuyor, Ben peþinden, bakýyorum. Fena bir hâl bu. Ne tadým kaldý ne de tuzum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
YasakSokak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.