Arayış

Þiir
limandýr sessiz çýðlýklara
ve bile bile susmalara;
duvarlara hasrolmuþ kesiklere
ve týrnaklarýn içinde kalmýþ güneþ parçalarýna.

Þiir
uyanýþtýr sözümona alkýþlara.
Aðýraksak yaþayýþlara karþý bir sitem…
hayýr,
bir isyan.

Dalkavukça deyiþlerce eskitilmiþ
alçak kelimeciklere
bir yýldýrým çakmaktýr þiir,
sözlerden öte.
Küskün ve dilsiz duvarlarýn
sayfalara hasretidir,
yalnýzlýk kokularýyla uðunmuþ
bir yýðýn çaðrýdýr þiir.

Ýþte
bu yýlgýnlýkla dökülecektir birazdan
aðaran saçlar denize.

Arýyorum…
Aradýðým
bir ilgisiz münzevi.
Bir tuhaf erdemle yýkanmýþ
adýna þehir denen bu ruhsuz fahiþeden
ayrýldým artýk.
Ayrýldým ve arýyorum.
Aradýðým
ruhun varlýðýna hâlâ inanan bir sersem,
bir meczup.

Kulaklarýmda
ruhlarýný Sam Amca’ya satmýþ
pis kokulu politikacý sesleri…
Aðzýmda
dilimden istemsizce dökülen sövgülerin buruk tadý…
Arýyorum hâlâ,
vazgeçmiþ deðilim.
Nerde
Karacaoðlan’ý bizden kurtaran maðaranýn aðzý.
Nerde
ruhunda sükut çýbaný çýkan Yunus’un yeri.
Kýtmir’in ulumalarý yol gösteriyor bana.
Ýþte karþýmda
bütün o yalnýzlarýn
bütün o þairlerin öðretmeni…
Ýþte karþýmda
kadim sessizliðe söz dalayan
Emir Hac’ýn ayak izleri.
Ýþte
her þey apaçýk görünüyor yine.
Daðýn zirvesinde
bir ilgisiz hilal duruyor
ve çengelinde
bir mahya uzanýyor göðe
“Aradýlar…
aradým ben de
ve arýyorsun
öyleyse kulak ver
yüce þairin
yürek sesine…”

Sosyal Medyada Paylaşın: