hayat denilen ince bir çizginin eþkiya geçiþlerinde
adým adým soludum hiçliðimi
çokça gözyaþý içtim þerefine
ölümün her soðuk nefesinde
içimde filizlenen ateþ çiçeðim oldun
ve ben hep þýmarýk mimiklerini giydim üzerime
gün oldu yosunlaþmýþ sarp bir kaya oldu bedenim
ve sen masmavi denizlerden yükselen beyaz saçlý prenses oldun
köpük oldun nefes oldun deðdin tuzlu tenime
gündüzlere deðil gecelere sorun beni
kumsallara sorun sen diye dans ettiðim
sarýlýp sarýlýp aðladýðým gölgelerime sorun beni
birde kaburgalarý çýkmýþ üzerine her gece tünediðim sandala
her gece bu sandalla yüzdürdüm düþlerimi
çokça kürek çektim göðün davetkar yüzüne
yakamoz diye topladýðým yýldýzlara hep senin adýný koydum
ve gamzelerinde biriktirdiðim çokça sen oldun
düþlerimde büyüttüm ben bu aþký
sandalýmada adýný koydum
geceler bana düþlerim sana adresli
ben bu þiiride düþlerimde yazdým...
08/08/2008
DM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.