YALNIZLIĞIMIN FERMANIDIR HER ŞİİR...

Anlamsýzlýðýn tarhýndayým…
Ah, kiremit kýrmýzýsý kâbuslarým
Gecenin sönük ferinde saklýyým
Devasa bir sarkaç ve aþkýn
Gel-gitleri
Hüsrana bandýðým yaldýzlý yalnýzlýðým
Gecenin körü gündüzün izi mi kaldý sanki?
Eþref saatinde kalemin
Bir þiire dönüþtüðüm yalan mý?

Þiarý sözcüklerin
Elyaf sevinçlerin rüzgârý
Kamburumdur hüzün
Kanadýðým her vakit
Ses etmeden yaþamak mý hüner?
Gün yüzlü anam geceden firar eder sözcükler
Burnu Kaf daðýnda üç beþ i mge
Saçlarýmý uzattýðým pencereden
El veren bir mýsra bazen
Körebe oynadýðým
Salkým saçak varlýðýmýn da kat izi.

Debdebelidir sevinçlerim
Aza kanaat ettiðimden belki
Beli bükülen rüzgârýn fýsýltýsý
Gider ta Saðýr Sultan’ýn kulaðýna
Sultanýydým ben bir zamanlar mutluluðun
Neye denk düþtüm de soldum aniden?
Göðün fermuarý kapalý
Þimdi nasýl görürüm ah, nasýl selam veren bulutlarý?

Mavidendir mintaný gecenin
Babamýn köstekli saati haber verirdi eskiden zamaný:
Adý üstünde iþte:
Mazinin külyutmaz varlýðý
Kulu kölesi olsam ne ki sevdanýn?


Öncemle asýlýyým
Anda saklý kuru sevinç
Bir nida ektiðim bir riya kiminde gözlemlediðim
Gönlün rüzgârýnda savrulan heceler
Heceledim ömrün pervazýnda tutuklu
Yavru kuþun çýrpýnýþýdýr adeta
Ýçimde saklý dýþýma nükseden
Ayrým gayrým yok madem insanlardan
Þaibeli gölgeler mi düþer hep hisseme?
Bir bulutum ben bir de umudum
Yarýnlarda saklýdýr arka bahçesi hayatýn.

Yalnýzlýðýmýn fermanýdýr her þiir
Kopan düðmeleri hüzün hýrkamýn
Hala mý üþür insan Temmuz sýcaðýnda
Hanidir gölge eden cihanýn
Hatýrýna girdim ben bu savaþa
Yaþamakmýþ meðer adý
Adýmladýðým düþlerde saklýyým iþin aslý
Bir tebessüm ektiðim
Bir þiirin dilemmasý yürekten seken
Her sözcükten aldýðým hazzý
Deðiþir miydim sahiden baþka þeylere çok öncesinde?


Sosyal Medyada Paylaşın: