Bu muhayyel dünyada Bir ince dal çekmez iki yüreðin sesini Ben, Müntehir bir yaþama feda ettimse ipek böceðinden düþlerimi Kozadan yeni çýkan bir kelebek gibi ateþe attýmsa kendimi Verdimse kanatlarýmý giyotine Yok oluþum seni sevindirmesin Kýlýçtan keskindir ipek böceðinin incecik ipi Katlime fermandýr fütursuzluðum Lanet okuyacaktýr arþ-ý ala belki. Benim ezberim senin unutuþun olsun Býrakalým bu avazý yalnýz gök kubbe duysun. On bir yýldýzdan biri senin , Ay ile güneþ gümrah gönüllerin olsun.
"Bazen hiçbir yere çýkmayacak varýþlara raylar döþeriz ömrümüz boyunca. Oysa ne gidilesi bir yol vardýr ne varýlasý bir yar tünelin ucunda . Bir erdem, bir sabýr, bir vefâ ve bir de vedâ kalýr ardýmýzda ."
Câhide
Sosyal Medyada Paylaşın:
Harman Vakti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.