Leylâ Görsem uykusuz görmesem uykusuz Bilmem ki neden gönlümün bahçesi bu kadar susuz Leylâ evim , delilik sýrrýmdýr Boz bulanýk dehlizlerde yanýk tuðlalardan kurulmuþ Kim bilir bu gece hangi yýldýzýn koynunda Zühre ile uyumuþ
Leylâ Ýsmail’in göðsünden fýþkýran zemzem Leylâ bir kuyunun baþýnda Yûsuf’a merdiven Leylâ Uhud’da Hendek’te Hayber’de Ali ’nin Zülfikâr’ý Leylâ Süleyman’ýn veziri Bir ulu karýnca nazarý Leyl içinde kaybolmuþ Ekmeðim suyum mayam Hamurum Leylâ ile yoðrulmuþ
Bir serap belki sanrý yahut rüya Uyanýkken tutunduðum Mekke’ nin sýcaðýnda donarken ayaklarým Leylâ ’nýn ayazýnda kavruldum Gönüldedir yaram iþte , Vuruldum! Leylâ gurbetim vataným yurdum ... Bütün an ve zamanda görünen yalnýzca Leylâ Duyan da Leylâ’yý âdemden sanýr Leylâ kavuþma umudum Leylâ bitmeyen baharým Leylâ iki göz bir dudak
Leylâ katrede ummandýr Aþktan üfürülmüþ ruhuma Leylâ harmandýr Onunla gönlüm düðün evi Leylâ ömrüme dermandýr Câhide
Sosyal Medyada Paylaşın:
Harman Vakti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.