Kendine iyi bak Ankara Ben gidiyorum Beklemeye niyetim yok günleri saatleriyse hiç Tam þimdi gidiyorum Usul usul ayrýlýðý, cývýl cývýl memleketi fýsýldýyor tren bana Hoþçakalsýz elvedasýz gidiyorum Hani tutarsýn ya kanadý kýrýk bir kuþu avuçlarýnda Bir yer yüreðinde sýcacýk kanar Gözyaþý dökmeden ama kanayarak gidiyorum Sayar ya herkes býraktýklarýný Ben Sakaryadaki kanatlarý kirli güvercinleri býrakýyorum sana Ankara Kýrýk ürkek dudaklarýma yapýþan Kýzýlayda atýlmamýþ bir slogan býrakýyorum Bozkýr kokusunu býrakýyorum sana baþka neyin var ki ne býrakýlýr ki sana? Ha bir de bir de Ankara onu býrakýyorum sana Adýný koyamadýðýmý… Onun Çocuk çocuk kara kara Bakan gözlerini… Yeter bu kadar emanet sana Ben gidiyorum bir izmarit savurduðum þimdi tren penceresinden Ýzmarit de deðil seni savuruyorum Ankara Seni…
Sosyal Medyada Paylaşın:
KANAYAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.