Dünya Dönüyor

Yalandý yalan
Ne bir tanrý ne de bir ruhtu bedenimizi saran
Yoksulluktu derimize kazýnan
Emek verdiðimiz fukara sevdalarýmýz vardý bizim
Bir otel odasýna bile taþýyamadýðýmýz
Ara sokaklarda,parklarda yarým yamalak öpüþlerdi tüm hevesimiz
Metropol þehirlerde köylü yalnýzlýklar duyuyorduk
Kimse anlayamýyordu bizi
Umutlarý düþleri doldurarak geldiðimiz bavullarý
Düþ kýrýklýklarý yalnýzlýklar doldurmuþtu þimdi
Özlüyorduk
Özlediðimiz her þeyi kirleterek özlüyorduk
Yaðmurlar yaðýyordu biz her damlada anamýzýn gözyaþýný arýyorduk
Kimdik neydik nereliydik
Belki de hiç kimseydik
Bir güvercin umudu taþýyorduk içimizde
Geceleyin köprü altlarýnda
Kaldýrýmlarda bir þiþelik kendimiz oluyorduk
Güvercinler konuyordu her yana
Bir çocuk gülümsüyordu çok eskiden bize benzeyen
2 nasýrlý el geziniyordu kirli sakallarýmýzda
bir sevgilinin sýcak eli yakýyordu avuçlarýmýzý
dünya dönüyor dönüyor dönüyordu
dönüyor dönüyor dönüyordu…

Sosyal Medyada Paylaşın: