HÜZÜNLÜ DESTAN

Ah...Ýçimde dinmeyen hasretimin sýzýsý
Bu öyle bir sevda ki sanki hüzünlü destan...
Gönlümde beslediðim sen alnýmýn yazýsý
Bu öyle bir sevda ki sanki hüzünlü destan...

Kapkara gecelerde yürekte saklý yerin
Ben olmak istiyorum þu hayatta kaderin
Gün görmeyen yeri var, içimde hisler derin
Bu öyle bir sevda ki sanki hüzünlü destan...

Düþlerimi süsleyen, nazlý, ürkek ceylaným
Bembeyaz kardelenim, hiç sönmeyen yangýným
Teslim oldum ben sana, vurgun yedi sol yaným
Bu öyle bir sevda ki sanki hüzünlü destan...

Efsunlu gözlerinin tesirinde kaldýðým
Varlýðýndan hep neþe, bin yýl ömür aldýðým
Boþ gönül sarayýnýn kapýsýný çaldýðým
Bu öyle bir sevda ki sanki hüzünlü destan...

Surat asar yýldýzlar senin þavkýndan söner
Yüzün düþer geceye, vakit mehtaba döner
Ver uzaktan bir buse, yürekte aðrým diner
Bu öyle bir sevda ki sanki hüzünlü destan...

Selamýný sorarým seherde esen yelden
Utanmaz mý gülistan gamzende açan gülden
Leyla’dan müjde yoksa Mecnun döner mi çölden
Bu öyle bir sevda ki sanki hüzünlü destan...

Hatice Olkuner
Sosyal Medyada Paylaşın: