YAZ KALEMİN AĞLASIN

Yükü aðýr gönlümün, yankýlanýr sinede
Duy yüreðin sesini, yaz kalemin aðlasýn...
Onca dert, ýzdýraba sabrederim yine de
Duy yüreðin sesini, yaz kalemin aðlasýn...

Düþtüðüm bu sevdanýn vuslatýna ermedim
Açan gonca gülüme dokunup da dermedim
Yâr dýþýnda kimseye bir umut da vermedim
Duy yüreðin sesini, yaz kalemin aðlasýn...

Kaderime sözüm yok, ben bahtýma yanarým
Duyduðum bir çift söze, aldanýr da kanarým
Þu gönlümden düþeni ahlar ile anarým
Duy yüreðin sesini, yaz kalemin aðlasýn...

Çoðaldýkça dertlerim ben dünyada duramam
Yýkýldýkça umutlar artýk hayal kuramam
Zaman akýp geçiyor, menzilime varamam
Duy yüreðin sesini, yaz kalemin aðlasýn...

Yâr bilip dost dediðim bir selamý salmadý
Çektiðim bu çilenin miadý da dolmadý
Ne gece ne gündüzün, bir huzuru kalmadý
Duy yüreðin sesini, yaz kalemin aðlasýn...

Hatice Olkuner
Sosyal Medyada Paylaşın: