DOĞUM SANCISI

Iþýk nedir bilmem ben
Zifire vurgundur yüreðim
Vuslata dair okumadým bir hikaye
Özlemle beklemektir kaderim
Güneþim hiç olmadý
Ütülü günlerim de
Kusursuz konuþmalarým var diyemem
Hayatýn ta kendisiyle
Kolalý gömleklerin gülümseyen saatlerin
Boyalý iskarpinlerin biryantinli saçlarýn
Dostça bakan gözlerin de sahibi deðilim
Migrenli aþk aðrýlarým var
Bilseniz þizofren ayak baðlarým
Eðer histerik mutluluklarým yer alsaydý kitaplarda
Yok satardý mecnun olanlarýn dünyasýnda

Dudaklarýmý büzmem korkutmasýn sizi
Siz güneþin doðmamasýndan ürkün bu hayata
Kulaðýmdaki küpelere takýlmayýn
Ýksirine de aldanmayýn hayatýn

Ölüm nedir bilmem ben
Babamý ellerimle toprak etmeme raðmen
Okuyacak cüzlerim
Tanýyacak yüzlerim
Yaþayacak güzlerim var
Manik depresif hallerimi beyan etmeseydiniz
Anlamsýz cümleleri art arda sýraladýðýmý gizleseydiniz
Sevebilirdi beni küpeli çiçekleri sevdiði gibi
Oysa çok silik duruyorum deðil mi gönlünün sýrlý aynasýnda
Ve sesimde duyulmuyor kalbinin odalarýnda
Þimdi Nietzsche kadar yalnýzým
Oyuncaðýný yitirmiþ çocuk gibi yitik
Cezama razý olabilirdim
Þayet resmi yazýyla bildirilseydi kimsesizlik

Toplanýn gecenin çocuklarý toplanýn
El yordamýyla koyalým güneþi yerine
Karalar çalalým hasretin çirkin yüzüne
Iþýða þarkýlar söyleyelim
Vuslatý öðütleyelim neslimize…










Sosyal Medyada Paylaşın: