Ýnsan Büyüyünce düþtümü Çocukluðu gibi bir tarafý ezilmiyor Üfleyince geçmiyor Yüreði kýrýlýp sevgisi çalýndýmý Kolayca iyileþemiyor
Sen Onca öðrendiklerim Ve unuttuðum herþeysin Bir iki derken ne kadar eski varsa Yüreðime topluyor Öylece senin çöplüðüne dönüþüyorum
Yine senin haberin yok Çöpten kaðýt toplar gibi yüreðimden seni topladýðým Biran oldu iþte Sense gecenin içinde aklýmdan düþtün Korktum Karanlýðýn içinde kayboldun