Güneþin önü sýra dökülen yaðmur misali yüreðime deðmeden kuruyorsun Daha sana alýþamadan Benden gidiyorsun
Ne zaman el açsam Sýrtýmda kambur olmuþ günahlarým Sanki avuçlarýma dökülüyor Bundan mýdýr bilmiyorum Dualarým gecikiyor
Yolum ansýzýn bir uçurumun kenarýna düþüyor Heyelan korkusu yaþýyorcasýna yavaþça ayrýlýðýn içinden geçerken Tepeme tepeme yalnýzlýk yaðýyor Altýnda kalýyorum Seni bulamýyorum
Ben Sevdiðim kadar yandým Yandýkça Küle döndüm rüzgarla savruldum Her esintide ayrýlýða karýþtým Þimdi Bilmediðim bu yerlerde kaybolur gibi senden uzaklaþýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.