AŞKIN FİZİĞİ

Biliyorum, artýk yoksun
süslü kelimeler yitirdi
eski büyülü çekiciliklerini
þarkýlar anlam yitiminde
bense konuþulmaya deðmiyorum

eskiler topluyorum durmadan
beynim, benliðim, ruhum
bir hurdalýk gibi.
Giden trenlerin hasretle alakasý yok
kocaman bir boþluðun içindeyiz
parçacýk fiziði bile suskun
gözlerinin izi duruyor
hayatýmýn her köþesinde

solgun yapraklarla donatýlmýþ
yalnýz parklarýn içinde yürüyorum
banklarda eskilerin hayaletleri oturuyor
yollarýnda belli belirsiz ayak izleri
havasýnda etkisini yitiren kokular
parkýn vurdum duymaz tavrý
aðaçlar, baþka baharlara hazýrlanýyor
serçeler hep olduklarý yerdeler

geçmiþi anýmsatan kelimeler düþünüyorum
düþlediklerimin üstüne kör gölgeler düþüyor
ilk yaðmur damlasýnda daðýlýyorum
sanki yaslý bir annenin ilk gözyaþý
kimseye anlatamadýklarým var içimde
bir o kadar suçluluk hislerim
sen olsaydýn diye baþlýyorum
divane kendi kendime konuþmalarýma

bu kent beni sensizliðin kollarýnda boðuyor
her sabah kürek mahkumluðum baþlýyor
her akþam kelimelerden daraðacým kuruluyor
boðuluyorum, ölüyorum, diriliyorum
derim soyuluyor canlý canlý
nefesim nefesine karýþýyor ve
seni özledim diyemiyorum

yoksunluk belirtileriyle boðuþuyorum
mektuplar yazmak istiyorum gülüþüne
yazýyorum ama her kelime hemen kayboluyor
onlar bile bana kýzgýn ya sen?
hiç keþkelerim olmadý derken
sen düþüyorsun aklýma en büyük keþkem
duruP zamaný avuçluyorum
tam kalbine saldýrýyorum, sýkýyorum
yine maðlup olan ben oluyorum

zamanýn içinde mi yüzüyorum
zaman mý üzerimden uçup geçiyor
bir yolu var mý adýmýmý geri almaya
tarih kocaman hatalar çöplüðü
geçmiþ küf kokan çürük yaþanmýþlýklar
bir bu anýmda varým bir de sen
gerisi hurafe, gerisi masal

tanrýyla konuþuyorum seni
o bile anlatamýyor, saçlarýnýn buklelerini
þimdi kocaman boþluktayým ellerinsiz
yataðýma sinen kokun bile firarda
akýl izan ermeyen bir varoluþçuluk
karþý olduðum ne varsa karþýmda þimdi
düþkün bir devrimci gibiyim
nasýl savunmuþtum hayatýma giriþini

devrik sözcükler devrik liderler gibidir
her þeyi anlatýrlar ama anlamsýzdýrlar
bitmiþ aþklarýn kötürüm yaslarý gibi
ayrýlýðýn boþluðunda boðulan yürek gibi
devrik sözcüklerle yazýyorum þiirlerimi
aksayan tüm yanlarým dökülüyor
tanrýyý inkar ediyorum mahkemesinde
çünkü ben onun en büyük hatasýyým

dur derken bile gitmeni istiyorum
fiziðe aykýrý belirsiz bir kuram gibi #þiiradamý
Sosyal Medyada Paylaşın: