yaş..

bu þehre sabahý çöpçüler getiriyor
dayanýlmaz gümbürtülerle býrakýp gidiyorlar
ben tren raylarýnýn bittiði yere dayýyorum ayak bileklerimi
boyumca yolum
haybeden son
fuzuli bir kaç durak
bir cikletten bile çýkabilir acý
eþantiyon

arabesk bir þarkýnýn nakaratýnda kuþlara kanat takýyor hayat
susuyorum
arsýz bir devin ayak ucuyla oynadýðý çakýl taþý kývamýnda
üç kere sektiðim denize haydeee diye batýyorum
bir gece yüreðimi ateþe veriyorlar, ellerimi suya
haydaaa

hesabýn sýðmadýðý defterlere dýþýmýn içime kaçýþýný geçiyorum o ara
bir hücre duvarý gibi sarmalýyor hayat etimi
aklýmý içeride tutayým derken
bir panayýr
bir kervan
bir kalabalýk pazar yeri
’mumlara fitil olmak için yaratýlmýþ bütün iplerimi sýký tut denge’
der gibi bakakalýyorum kendime
gülüyorum

sonra nasýrýma dadanýyor bir sivrisinek
beni taþ sanýyor haliyle
ölüme en müsait yanlarýmla dokunuyorum hayata
en yumuþak yerlerimden soyunuyorum
en çýplak hallerimden yakalanýyorum güçsüzlüðüme
öldüm demeye utanýyorum aynalara
bu yüzden ne kadar failim varsa meçhul
ne kadar meçhulum varsa fail

sonra diyorum
küçük bir ihtimalim nasýl olsa
ve bütün ihtimal hesaplarýnda ayný cepte durur
hoþça kal ve merhaba
mýþ sonra
mýþým
mýþlar sonra

resepsiyonistle tek ortak noktamýz bir numara

nûn..
Sosyal Medyada Paylaşın: