Hastane Odasında

Otuz beþe deðmeden ak düþtü saçlarýma
Ýki gözüm kayboldu hastane odasýnda.
Bir kaç damla gözyaþý düþtü avuçlarýma
Kolum dizim kayboldu hastane odasýnda.

Ýç çekerek yâd ettim eski günlere daldým
Gidenlerin ardýndan öylece bakakaldým
Hazana yenik düþmüþ yapraklar gibi soldum
Gülen yüzüm kayboldu hastane odasýnda.

Þöyle bakýyorum da o mesut günler dündü
Gönlümdeki umudun yanan ateþi söndü
Üþüdü iliklerim mevsimler kýþa döndü
Geçen yazým kayboldu hastane odasýnda.

Dertler üst üste geldi çekilmez oldu çile
Sadakat masasýnda boðuþtum kendim ile
Caným deyip uðruna can verdiklerim bile
Oðlum kýzým kayboldu hastane odasýnda.

Ömrümden ömür gitti ecel rüzgârý esti
O hatýrlý dostlarým bir bir selamý kesti
Kýsýldý ses tellerim yanýk türküler sustu
Sazým sözüm kayboldu hastane odasýnda.
Rasim Yýlmaz
01.07.2021


Sosyal Medyada Paylaşın: