Arnavut Kaldırımları
Ahh,
Bu Arnavut kaldýrýmlarý,
En az babam kadar okþamýþtýr saçlarýmý.
En son üç dört ay önce zil zurnaydým,
Ne vardý ki o kadar içecek.
Bu merdivenlerin neden korkuluðu yok,
Baþým dönüyor,
Mýrýldanýyorken kendi kendime.
Ha düþtüm, ha düþeceðim
Yaramýyor içmek.
Baþka türlü de kurtulamýyorum,
Beynimi siper edinmiþ düþüncelerden,
Yar’in deðil de yalnýzlýðýn koynunda yatacaksan þayet;
Güzel olacaksýn.
Ýlla raký þart deðil.
Lüksü seviyorum hepsi bu.
Azar azar kaybediyor ferini gözlerim,
Ne güzel de dönüyorsun sen öyle dünya.
Ve bir o kadar da boþ.
Döndükçe sen,
Karýþýyorum acýlarla.
Nafile olduðu anlar vardýr nidalarýn.
Nafile adýn,
Feryadým, figaným nafile.
Gözlerinin menziline giremedikçe;
Nafile adýna yazdýklarým.
Sarhoþ aðzý dua tutmaz bilirsin,
Dedim ya lüks benim ki,
Ýlla raký olacak deðil,
Sevda da sarhoþ eder adamý,
Sevda’dan sarhoþ oluyorsan þayet;
Çekiyorsun cefasýný,
Sefasýný süremeden.
Olamam dediklerinden uzaða düþürüyor kader,
Azýcýk sarhoþum,
Ya da meyilliyim kaybetmeye kendimi.
Hayýr hayýr,
Ýlla raký þart deðil.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.