DÜŞÜNMEDİĞİMDE BİLE SAKLISIN...

Hangi düþ’ün maðlubusun, sevgili?
Hiç düþmediðimden olsa gerek aþka öncesinde…
Düþünmediðimde bile saklýsýn
Sen ki hayta bir rüzgâr
Bense dað gülü
Dað daða küsmüþ misal
Haberin olmadýðýndan da bu yasýn her külü.

Düþ küremde saklýsýn
Düþmez kalkmaz bir Allah
Düþlerin kýrýntýlarýndan dahi örerim ben bu þiiri
Telaffuz ettiðim hiçlikle iþtigal
Kürediðim sözcüklerden verdiðim her fetva
Kodaman gölgelerdir ruhumu karartan
Oysaki aydýnlýk yüzümle çýkmýþtým yola ben

Maðdurdur kimi þarkýlar
Dünden maðlup yazýlmayan þiirler
Yazgýmla hemhal ne çok lal sözcüktür
Söylenmediðinde belimi büken
Bense dik baþlý asi bir çiçek
Bükülmediðim kadar dünya denen düzenekte
Boynum elbet kýldan ince
Sadece O’nun nezdinde
Konuþlandýðým her dua ve þükre
Delalettir huzurum
Yazmaktan öte yaktýðým bir orman adeta içimin feryadý.

Hüzünse teftiþe çýkan
Taþkýn nehirler asla sahip çýkamadý özgürlüðüme
En azýndan rüyalarýmda ve þiirlerde hürüm
Hürmet ettiðim cihan ve her Allah’ýn kulu
Lakin sözümden sapmam ben
Zifiri karanlýða teslimiyetim olsa olsa
Ýçime yaðan nurlu kar ve þafak
Günü öðütüp geceyle dertleþtiðim
Lamý cimi yok sözcüklerin
Ýfþa ettiðim beylik acýlarým
Açamadýðým kadar içimi
Þiirlere serili yüreðim.

Düþler bozdurdum gerçeklerden
Rivayetleri kovaladým düþtüðüm yanlýþtan
Çýktýðým dað tepe
Arþýnladým evreni
Tavaf ettiðim ne çok insan yüreði
Yükümle hemhal yüksünmeden
Yadsýyamayacaðým kadar sevdalý ve efkârlýyým ben
Bir zümre olsa ne ki yolumu kesen
Bir zafiyettir belki de günü öðütüp geceyi delen
Gözlerinde saklýdýr mahcubiyetim
Ýzini sürdüðüm umudun ve sevginin
En sefil neferiyim
Endamlý hasretimle kürediðim
Sakýn da sorma beni ahvalimden
Zanlarla tutuþan cehennem bekçileri
Azýcýk masum kalabildiysem bil ki yalnýzlýðýn zaferi…

Sosyal Medyada Paylaşın: