Açıkta eylenen tekneler için

Ýçimde eski zamanlardan kalma
güzel bir adam vardý
sahilde incinmiþ bir kadýnýn adýný
hüzünle ardý ardýna andý
mevsim yaza çalmýþ nergislerin
kokusunu rüyalarýndan aldý
özlemek mi bunu henüz bilmiyoruz
þalýn geldi aklýma
eski bir rüzgara gidiveren þalýn

kim önce sýrtýný döndü hayata
kýlý kýrk yaran bir yaþamaktan vaz geçti
limanda balýk yolu gözleyen kediler
önce hangisine yanaþtý da merhamet
usul usul uzaklaþtý içimizden
ama birisi oltanýn ucundan aldýðý balýðý
azat mezat maviliklere býraktý
sanmam unutsun yýrtýlan yanaðýnýn acýsýný
el kadar lokma için ölüm yolcusu

kadýn gitti adam gitti balýk gitti
kedi bir baþýna öylece kala kaldý
kim bilir belki açtý sarhoþtu uykusuzdu
kucaðýna zýpladýðý ihtiyar balýkçý
hayat daha bir çok önemsiz ayrýntýnýn olduðu
o limanda bir süre daha öylece durdu
deniz kudurdu köpek uludu Ay gölgesine düþtü
duvar diplerinden sýyrýlmýþ sarmaþýklarýn
kedi tüylerine sarýldý kýrký çýkanlar

þimdilerde saðalmýþ yaralarýmla asude
bir baþýma kaldýðým kelepir dudaklarýmýn moruna
üþüþtükçe üþüþen kelimelerimi topluyorum
çok çok iki kadeh koyuyorum masanýn iki uzak kýyýsýna
iki köz iki buz iki yürek ayracý olsunlar diye
unutmam mümkün deðil unutman mümkün deðil
bunlar benim öðütülmüþ zamanlarým bunlar benim
yaþamak diye diye cebelleþtiklerim
ateþ suyuyla harmanlayýp yüreðime meneviþ çektiklerim


Sosyal Medyada Paylaşın: