SEVGİYİ ÖRMEK

dinle beni yar;
çocukluðumuzda kaldý o dediðin hayaller,
hep iyilerin kazandýðý siyah-beyaz filmler,
renkli bulutlardan yataklar, uçan filler.
masallardaydý geceyi gün gibi yaþayan kahramanlar
ve gençliðimizdeydi o romantik düþler,
her yaðmurda sulu sýçan gibi ortalýkta dolanmalar,
sevgiliye söyleyemediðimiz laflar kurmalar,
göðsümüzde yitip gitti çektiðimiz ahlar, vahlar.
yaþ kemale erince anlýyor insan,
ne hayallere yer var ne düþlere bu dünyada,
yaþamak asýla asýla hayata, diþle týrnakla
yaþamak düþe kalka inatla, gayretle bata çýka
sonra sevmek, yürek yürek, nefes nefes.
ya gerçek mi ne?
gerçek, dokumak sevgiyi çile çile, ilmek ilmek
sevdiðinin gözlerinde yaþanmamýþ bir hayatý görmek
kalan ömre harcanýp giden yýllarý katmak
yaþamak yani kýsaca bir solukta
tüm güzellikleri sýðdýrabilmek kalan zamana.
al iþte sana sýcak bir yürek,
ister aç avuçlarýnda alala ,
istersen býrak yerlerde yuvarla,
sevgisiz kalacaksa býrak yaþamasýn o yürek.

Sosyal Medyada Paylaşın: