Güneþ yeniden doðacak mý ? Ayaðýný üzerimden çek, dedim. Bacaðým uyuþtu. Benimse içimden onu boðmak geliyordu.
Bu sýradaki kâðýt,” dedim Hiç koþmadýðým kadar hýzlý koþuyordum. Seni paramparça edeceðim.
Buralarda kimse böyle bir þey yapmazdý. Bak, lanet olasý köpek ne getirmiþ.
Elbette. Siz ikiniz çocuk deðil misiniz? Aslýnda çocuk dediðini o zaman anladým. Yapma dedim, “Çocuk.”
Sana kahvaltý ýsmarlayayým. “Ciddi misin?” Çýkarken ona gerçeði sordum. Oyundan vazgeçseydim. “Ne?” “Çocuk.”
Baþýmý kaldýrýnca tepemde dikilen babamý gördüm. Gözlerimi ovuþturdum. “Burada ne iþin var?” diye sordum. “Ýnsan arkadaþlarýyla böyle mi konuþur?”
Güneþin doðmasýný ve sýradaki çocuk. Kâðýdýn hemen gelmesini istiyordum.
Karanlýktý. Yatak örtüleri terden örülmüþ gibiydi. Ayak bileðimden bir ter damlasý süzülerek ayaðýmýn kavisinden yuvarlandý.
..... öldürmek istiyorum. ..... Onu öldürmek istiyorum. ..... Onu öldürmek istiyorum. ..... Onu öldürmek istiyorum. .....
Akþam yemeðinde ne var, anne? Henüz bilmiyorum. Gözlerinin önüne dökülen buklelerden birini arkaya attý. Saçlarýndan tutup seni yerde sürükleyecegim anne. Sosyal Medyada Paylaşın:
Fors_5 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.