Güller kurumadan gel yiðidim, Güller kurumadan. Bilirim uzundur yolun Her an yeniden baþlar, gönül seferin Sabahýn seherinden akþamýn alacasýna Seni çaðýrýr kaskatý yüzler, suskun diller Koþ imdada, Hýzýr gibi yetiþ Rüzgâr ol, daðýt; yaðmur ol, erit zulmü Güller kurumadan
Tarih derler, insanlýðýn acýlar takvimi Þöyle aðýz tadýyla güldürmedi, bir kavmi Ne çocuklar mesut ne analar; hal çok çetin Uzat elini çýnar, lüzumu yok davetin!
Kara maskeli, kara paralý sermaye Dolar’ladý manayý maddeye Kalleþ bir kanser hücresi gibi eritti insanlýðý Köle ticareti, atom bombasý...aah ah Düþmedi dünyanýn yakasýndan kene gibi Evvelden hiç görülmemiþ fitne fesatla Yeri göðü katletti zalimin korkunç huyu Dinmedi mazlumun zehir çýðlýðý asýrlar boyu
Daraldý ufuk, dünya döndü korku çölüne Umutlar sýnýr dýþý; gurbet, kýþtan da yaman Yaz mevsimi gelmiyor hiçbir yere küs mü ne? Yuvasýz yurtsuz kalan, yavru leylek periþan
Bilir de sorarým eþe dosta: “Öz yurdunda kalbi, soluðu kesilmiþ Her ýrk ve dinden maðdurlar, Türkiye’de. Eski günler artýk onlara bir yýldýz gibi uzak Aðýz dil bilmez, çaresiz; çoðu, anasýz babasýz Nasýl yaþar bunca mülteci, yabancý bir ülkede? Rabbim korusun, ya biz de olursak felekzede Uzanýr mý dost bir el bize? Hepsi konuðumuz, baþýmýz üstünde Bulgaristan, Irak, Suriye ateþinden bunalýp Altay Daðlarýnýn gözesinden süzülmüþ Merhamet suyumuzdan içmeye gelenler
Zorda kalmýþ komþumuz hemen buyursun, dedik Hiç karþýlýksýz açtýk kapýmýzý, insanca Katýk oldu Peygamber Efendimizin sabrý Bazen kýrka bölüp bir dilim ekmeði yedik “El ekmeði kahýrlý; yiyenin eli baðlý.” Dense de kýsmet ortak; “Komþu açken yatýlmaz!” Halil Ýbrahim serer, soframýz bereketli Nsip Allah’tan, yeter, kuru ya da bol yaðlý
Biz, ak sakalýmýzla geceyi gündüz eylerken Sanki sokakta simit gibi satýlmýþ silahlar Ansýzýn parçalar, vicdansýz bir “canlý” bomba; Camide duayý, gözde hülyayý, örgüde kazaðý... Bin yýllýk mirasý çiðnenip yaðmalanmýþ bir ülkede Gündüzü sonsuz geceye çevirir, insanýn yakýþýksýzý Yanlýþlýkla(!) füzesiyle, uçaðýyla yakarken yürekleri Filistin yurttaþý kan kussun Ýsrail elinden, ister Felaket deccali, zulmün baþkaný
Yazmalý Satý Kadýn ayran sundu gölgede Yunus Emre’nin derin sevdasý billur dilde Kardeþlik türküleri mayasý Türkiye’nin Yedi iklim buluþtu, yedi kutlu bölgede
Taa Alparslan’dan armaðan aziz Türkiye’m, “Aman diyene kýlýç kalkmaz.”, terbiyesinde ruhun Köroðlu olur çýkarsýn bir gün zalimin karþýsýna Ölümü görsen de dönmezsin, doðrundan Öyle cömertsin ki seni mahva gelen talihsize bile Þehadet mülkü Gelibolu’da kabristan ettin hediye
Çocuk kalbi gibi saf, güzel ve paylaþýmcý Sayýsýz uygarlýðýn konaðý Türkiye’sin Zeval gelmesin sana, Dedem Korkut duacý Huzur iklimin sunar, Lokman Hekim ilacý
Bir gazeteci(!) sadistçe çelme takýp güler Aç, yorgun ve sefil bir kadýn mülteciye Hakaretin, horlamanýn bini bir para Almadý sýnýrýndan kimseyi, týnmadý Avrupa Hayaller tükendi bir bir batan harap teknelerde Utandý deniz, koydu Alyan’ýn küçük bedenini kýyýya Fýrat, Dicle aðladý; Erciyes hüzün bulutu Týnmadý, ruhu CIA Amerika
Gönderdi kör katillere binlerce týr silahý Girdi Müslüman kanýna doymadý... doymadý Toprak doydu, sülük çeteler doymadý Cehenneme çevirerek Ýslam ülkelerini Çekmediler, bir türlü kirli, hain ellerini Her gün umuda doðan güneþin ýþýðýndan Gökteki ayýn beyazýndan Utanmadan
Neþet’le ” hoþça bakar insana” gönül gözü Kucaklar, Mevlana ”Ne olursan ol, yine gel!”, Hacý Bektaþ ”Ýncinsen de incitme caný.“der “Yaratýlaný sever Yaratan’dan ötürü” Al, yufka yüreðini, verir son ekmeðini; Gücünü salar, Allah için zorda olana Fatih’in merhameti, Atatürk’ün niyeti Barýþ ve huzur yoksa, biz oyunu bozarýz Ýsterse yedi düvel gelsin hep üstümüze