Ey sahrâ gözlerimde serâb olmuþ yâr Ey ömrüme aydýnlýk olan Ey uçsuz ummanlarda hayat yelkenim Nuh’un Gemisi,gönlümü bindirdiðim.. Ey hayat aðacýmýn can suyu, Zirvelerde tutunduðum direðim.. Biriciðim, Bitanemsin, Hayatýmý yýkayýp arýndýran.. Senin gözlerinde gördüm,çaðlayanlarýn coþkularýný. Beraber geçirdiðimiz ânlar; Ýçimdeki karanlýklara döktüðüm aydýnlýk ateþleri. Ve sen! Ey karanlýklarý susuz býraktýðým vicdan güneþim, Sensizlik atýna binmek istemem, Sensiz son nefeste ölmek istemem. Býrakma, Vazgeçme, Gönlünde bir damlalýk sevgi iskelesinde Attýðýn düðümleri çözme, Ne olur, Ýstemem!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdülhamid-i salis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.