Kum gibi

Haram koymuþlar, mutluðun adýný
Azýcýk yüzüm gülse, yüreðim kan aðlýyor
Çok gülmek yaramaz, sonunda hep gözyaþý
Hüzün mutluluktan, zil takýpta oynuyor

Karanlýða hasretim, dipsiz karanlýða
Gürültüsüz ve sessiz burada gizleneyim
Yürüdüm bitmedi, varamadým aydýnlýða
Býrakýnda bari orada dinleneyim

Ýnsan bilmez insanýn en gizli yarasýný
Olur olmaz yerde, dokunur hep inceden
Bir sarhoþluk uðruna, tüketir parasýný
Dil yarasý geçmez, hal kalmadý ezelden

Tükendi artýk zaman, parmakla sayýyorum
Sabýr çektim bin kere, dersime iyi çalýþtým
Heceler bitti artýk, cümleler okuyorum
Vicdansýz insanlýða, artýk bende karýþtým

Uzun ince bir haldir, bedeldir benimkisi
Cep delik, dil yanýk, yüreðimse kum gibi
Kim bilebilir, kim bilir kaç kiþi
Eriyorum inceden, sudaki buz gibi
Sosyal Medyada Paylaşın: