Suskun buzdan yüreği

Ey benim, ey taþ kesen yüreðim
Kanýn revan içinde, bitmez onca vakit
Karalara bürünmüþ, ruhun matemi var
Ölüm burnun dibinde, siyah karanfilin

Ulen hiç mi gün görmez, yoksa gün mü gelmez
Kayýp zaman içinde, boþa çeker küreði
Ayaðýnda nasýrý, eski hasýr üstünde
Vicdan denen duyguyla, hep çeker nazýný

Yýkar asar gamýný, yinede gitmez kiri
Kussada öfkesini, taþýr sabýr köþküne
Kýzýl yangýnlarýn, dumaný hiç eksilmez
Rüzgaradýr sitemi, yaðmurlar yaðsýn diye

Akþammýydý, sabah mý aylardan haziran
Vakit, saat arama sebebi belli deðil
Omuzumda yüklerim, belimi doðrultamam
Gülün boynu bükük, dikeni batsa kanar

Can garip, can suskun kendi iç aleminde
Gözleri kör olsun, kulaklarý saðýr
Üstelik beþ parasýz, ürpermiþ boþ bir soluk
Yoruldum, tükendim, bana bir müsade

Dalýp gitmek gecede, karanlýðý dinlemek
Diþinin gýcýrtýsý, dudaðýný kemirir
Suskun buzdan yüreði, kalýp gibi oturmuþ
Ateþ eritse bile, kendi suyu boðulur

Sosyal Medyada Paylaşın: