Sakýn! Târifini isteme benden
Kalemin gönlüme saygýsý vardýr.
Çok lâf duyamazsýn gerçek sevenden
Sözün, boþta kalma kaygýsý vardýr.
" Ayinesi iþse " eðer bir zâtýn
Amele gölgesi deðmez tezadýn
Gönlü köle olan sözde âzadýn
Dersler alýnacak öyküsü vardýr.
Evrim tezgâhýna girince nizam
Fýtratý terk etti, çöktü intizam
Nerede ölümsüz - hissî muazzam - !
Zamanýn, âhire döngüsü vardýr.
Kimi övünürken - þâhane - likle
Kimi yargýlanýr - divane - likle
Ömrü mekân tutan viranelikle
Ecelin yaþamdan sorgusu vardýr.
Yazmakla, çizmekle büyüse sevgi
Sûretler olurdu Leylâ’nýn dengi
Kalp, gelip geçene han olmuþ sanki
Kapýnýn, bacadan kuþkusu vardýr.
Oysa, etin; yürek oluþumunda
Canýn, cânan ile bölüþümünde
Gerçek bir sevdanýn izdüþümünde
Kurbanýn, cellada tutkusu vardýr.
Esasý yazýlmaz, yaþanýr ancak
Ama hangi ruhla bu yaþanacak!
Ýhanet saffýnda Leylâ’ysa sancak
Sevenin, kahýrla uykusu vardýr.
Þimdi; anlatsam ne, anlatmasam ne!
Yakan; cazgýr olmuþ, ateþ bahane
Karagöz güldürse, aðlatýr sahne
Vefanýn, çok içli türküsü vardýr!...