yýldýzlar çisil çisil yaðdýrýrken mavilerini sende saðanak olup yað içimdeki orman yangýnlarýna
dönde bir bak sevdiðim umut iþçiþine sevda aðacýnýn dalýna asýlý yüreðimin derinlerine düþen kor tanelerini tek tek toplamakta
gel sevdiðim içir gözlerine beni son nefesim seni çaðýrmakta zabta geçmeden sürgünlüðüm kaybolmadan sana dair ümitlerim demlensin varlýðýmýz yüreklerimizin bakýr taslarýnda bir içimlik de olsa býrak bana býrak tenine deðsin geceler öpsün yldýzlar gözlerinden gün aðarýrken sabahçý kuþlarla gel yanýma açýlsýn yüreðimin çýkmaz sokaklarý gece döksün yýldýzlarý þafaklarýma denizler çözsün baðlý yakamozlarý sensizlikten kaybolmaktayým bu karanlýk aþiyanlarda
bak sevdiðim sensizliðin vurgunu beni dipsiz kuyulara çekmekte
sevda hayallerimiz kayboluyor boþluklarda gel artýk bekliyorum seni her zaman buluþtuðumuz Ihlamur kokulu sokaklarda
Hülya Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.