maðrur bakýþlarýnda gecenin bitmedi ayla seviþmesi güneþ’in ×××××××××××××××× yine yumdu gözlerini aþk görmeyi unuturcasýna bizi hercai iklimler gibi saldý üzerimize en zemheri ayrýlýk mevsimini
tan kýzýlý þafaklarda þakýyan kýrlangýçlar bile göç etti biz yine aþka sýrtýmýz dönük güne dargýn gece gibiyiz
hazan sarýsýný giyinmiþ aþk gülümsemelere asi sevenlere düþman bakýyor gözleri
göklerde çimlenmiþ þimdi bir zamanlar içinde uyuduðum gözlerin delip geçiyor yüreðimi gözlerindeki serzeniþlerin
aþk bir rüzgarýn yelelerine tutunup ufuklarda kaybolup gitti yine kahýrlý acýlara aymaz gecelere ram etti bizi
menþei acý olan kýzýl bir sonbaharýn ardýnda sürükleniyoruz þimdi ne sen dur diyorsun ne de ben
biz ayrýlýk ateþine iki baðýmlý keþmekeþ ruhlarýmýzla aþký küstüren iki ahmak gibi dövünüyoruz þimdi
biz iki ayrý koldan akan deli çaðlayanlarýz çaðladýkça birbirine karýþan ýrmaklarýz bizi bekleyen o aþkýn denizi’ne bir türlü dökülemedik
Hülya Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.