Serenat
Merhaba kalbim
Merhaba caným ülkem,
Merhaba daðým, denizim,
Akýl izim, ruh ikizim
Toprak bütünlüðüm merhaba!
Bugün günlerden Cuma
Ben, sana varmak için koþarken, heyacandan kalbi duracak Perþembe günüyüm,
Ve senden uzaklaþmaktan ödü kopan, tedirgin bir Cumartesiyim hâlâ!
Sen nasýlsýn benimle?
Oralarda!...
Gözlerim yanýyor mu gözlerinde?
Terliyor mu ellerim ellerinde?
Aklýna geliyorum ya, aklýn çýkýp gidiyor mu senin de?
Uçukluyor mu dudaðýn öperken bir hayali?
Senin de pencerene konuyor mu gülüþüm?
Ah! Benim caným gülüþüm...
Ne güzel þey deðil mi?
Ayný su birikintisine dalýp gitmek birlikte
Ayný okyanusta iki kiþilik bir yalnýzlýk bulmak
Bir çiy tanesi olmak ayný gül yapraðýnda,
Korkmak ayný gök gürültüsünden, ayný çocukluða sarýlarak
Ayný kilim deseninde kavuþmak bir duvarda
Ve ayný iklimin havasý, suyu olmak...
Ne güzel þey deðil mi?
Biliyor musun?
Sayende papatyalar benim akrabam oldu!
Caným kadar deðerli...
Sevgilim!
Sen taze bir Ýstanbul sabahýsýn,
Öyle sakin, öyle huzur...
Yaðmurla yýkanmýþ yüzün, yüzün yaðmur kokuyor ah!
Gözlerinde Bakýrköy sahili, vapur iskelesi,
Gözlerinde palmiye aðaçlarý, yemyeþil...
Dudaklarýn Haziran kadar sýcak
Dudaklarýn kiraz bahçesi
Ah hýrsýzýn olayým
Ah arsýzýn olayým
Ahh...!
Sevgilim!
Çok güzel bak kendine
Çok güzel sev kendini...
Hasretini hasretle öpüyorum...
S.U.
Serkan Uçar
18.06.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.