İğneli Pembe Hâtun ıı
Kýrk-yedinci alayda, þânlý bayrak elinde,
Cephede ön safta, kýlýcý dersen belinde.
Genç ve çevik Mehmedcikden, adým geri kalmaz,
"Yavrular" doymadan, aðzýna tek lokma almaz!..
Nerdesin êy Gül Pembe, örnek oldun nefere,
Kara çemberle koþardýn, seferden sefere.
Yedi domuzcuðu, göðüs göðüse devirdin,
Cabbâr kaman ile, sanki vak’âyý çevirdin!..
Erinmedin Gül Pembe, elinle siper kazdýn,
Ölmeye yüz tutan gazâyý, yeniden yazdýn.
Þerefli bir not düþtün târihe, derdin ile,
Gýbtâ eder þânlý destâna, er kýsmý bile!..
Tam sekiz kalem niþânýn var, êy Sâfder Hâtun,
Billâh kifâyet etmez, versek de ton ton altun!..
Yara-bere demeden, gersin geri cepheye,
Savurdun gavuru, gâh dereye, gâh tepeye!..
Nur’ânî Âyetleri, hýfzýndan hiç silmedin,
Fuzûlî kelâm nedir, Allah için bilmedin.
Gel gör ki êy Gül Pembe, nisyâna yüz tutuldun,
Oysa ki sen her hâl üzre, münevver bir kuldun!..
----------------------------------------------------------------------
Nene Hâtun, Rahime Hâtun, Halîme Çavuþ,
Ýðneli Pembe Hâtun, Kara Fatma ve daha nice
(Ýsimlerinden bî-haber olduðumuz)
þânlý Hâtun Kahramânlarýn Rûhlarý þâd,
mekânlarý Firdevs Cenneti olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.